26 பொதுமக்களைக் கொன்ற பஹல்காம் பயங்கரவாதத் தாக்குதலைத் தொடர்ந்து, ஒரு துணிச்சலான ராஜதந்திர, முக்கிய நடவடிக்கையாக, வரலாற்றில் முதல் முறையாக 1960 ஆம் ஆண்டு சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தத்தை இந்தியா நிறுத்தி  வைத்துள்ளது. இரத்தமும், தண்ணீரும் இனி ஒன்றாகப் பாய முடியாது.

உலக வங்கியின் மத்தியஸ்தத்தின் கீழ் இந்தியாவிற்கும், பாகிஸ்தானுக்கும் இடையில் கையெழுத்திடப்பட்ட ஒப்பந்தத்தில் இந்த இடைநிறுத்தம், சிந்து நதி அமைப்பின் மீது, குறிப்பாக மேற்கு நதிகளான சிந்து, ஜீலம், செனாப் மீது அதிக கட்டுப்பாட்டைப் பயன்படுத்த இந்தியாவுக்கு வாய்ப்பளித்துள்ளது. இந்த் நதிகள் முன்னர் பாகிஸ்தானின் கட்டுப்பாடற்ற பயன்பாட்டிற்காக ஒதுக்கப்பட்டிருந்தன.

சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தம் என்பது உலக வங்கியால் ஒன்பது ஆண்டுகள் பேச்சுவார்த்தைகளுக்குப் பிறகு, செப்டம்பர் 19, 1960 அன்று இந்தியாவிற்கும், பாகிஸ்தானுக்கும் இடையில் கையெழுத்தான ஒரு முக்கிய நீர் பகிர்வு ஒப்பந்தம். இரு நாடுகளின் விவசாயம், வாழ்வாதாரத்திற்கு இன்றியமையாத சிந்து நதி அமைப்பின் பயன்பாடு குறித்த சர்ச்சைகளைத் தீர்ப்பதற்காக இந்த ஒப்பந்தம் வடிவமைக்கப்பட்டது. 

இதையும் படிங்க: பஹல்காமில் நீடிக்கும் பதற்றமான சூழல்... நாளை நேரில் செல்கிறார் ராகுல் காந்தி!!

சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தத்தின் கீழ், சிந்து நதி அமைப்பின் ஆறு ஆறுகள் பிரிக்கப்பட்டன. மூன்று கிழக்கு நதிகளான ரவி, பியாஸ் மற்றும் சட்லஜ் மீது இந்தியா பிரத்தியேக உரிமைகளைப் பெற்றது. அதே நேரத்தில் பாகிஸ்தானுக்கு மூன்று மேற்கு நதிகளான சிந்து, ஜீலம் மற்றும் செனாப் மீது கட்டுப்பாடு வழங்கப்பட்டது. மேற்கு ஆறுகளின் நீரை பாகிஸ்தானுக்குள் பாய விட இந்தியா கடமைப்பட்டுள்ளது. வீட்டு உபயோகம், நுகர்வு அல்லாத தேவைகள், நீர்ப்பாசனம் மற்றும் நதியின் நீர்மின்சாரத் திட்டங்கள் போன்றவற்றுக்கு இந்த நீரை பயன்படுத்தி வந்தன.

அவை நீர் ஓட்டத்தையோ, சேமிப்பையோ கணிசமாக மாற்றாது. இந்த ஒப்பந்தம் இரு நாடுகளின் பிரதிநிதிகளைக் கொண்ட ஒரு நிரந்தர சிந்து நதி ஆணையத்தையும் நிறுவியது. இது அதன் செயல்படுத்தலை மேற்பார்வையிடவும், தரவுகளைப் பரிமாறிக்கொள்ளவும், ஒரு குறிப்பிட்ட நடைமுறை மூலம் சர்ச்சைகளைத் தீர்க்கவும் உதவியது. இந்தியாவிற்கும், பாகிஸ்தானுக்கும் இடையிலான பல போர்கள், பதற்றமான காலகட்டங்களில் இருந்து தப்பிப்பிழைத்த சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தம், மிகவும் வெற்றிகரமான சர்வதேச நீர் பகிர்வு ஏற்பாடுகளில் ஒன்றாக பரவலாகக் கருதப்படுகிறது.

இருப்பினும், மேற்கு நதிகளில் இந்திய நீர்மின் திட்டங்களின் வடிவமைப்பு, செயல்பாடு தொடர்பாக, பாகிஸ்தான் விவசாயம், கிராமப்புற வாழ்வாதாரத்திற்காக இந்த நீரையே பெரிதும் நம்பியிருப்பதால், இது ஒரு சர்ச்சைக்குரிய விஷயமாகவே உள்ளது. இந்த ஒப்பந்தம் பஹல்காம் தாக்குதலுக்கு பிறகு நெருக்கடிக்கு உள்ளாகியுள்ளது. பயங்கரவாத தாக்குதலைத் தொடர்ந்து ஏப்ரல் 2025-ல் இந்தியா தனது ஒப்பந்தத்தை இடைநிறுத்துவதாக அறிவித்தது.

இது அப்ப்குதியில் நீர் பாதுகாப்பு, ஒத்துழைப்பின் எதிர்காலம் குறித்த கவலைகளை எழுப்பியுள்ளது. பாகிஸ்தானுக்கு சிந்து நதி நீர் செல்வதை இந்தியா எப்படி தடுக்கும்?

 1.பாகிஸ்தானுக்கு நீர் பாய்ச்சலைக் கட்டுப்படுத்தும் முக்கிய உள்கட்டமைப்புத் திட்டங்கள் பாகிஸ்தானுக்குள் பாயும் நீரைச் சேமிக்க, திசைதிருப்ப வடிவமைக்கப்பட்ட பல அணைகள், நீர்மின் திட்டங்களை இந்தியா ஏற்கனவே கட்டியுள்ளது, புதுப்பித்துள்ளது.

கிஷானங்கா HEP ஜீலம் துணை நதி நீர் மின்சாரம் + சுரங்கப்பாதை வழியாக திசைதிருப்பல் திட்டம் 2018ல் நிறைவு பெற்றது.  ரேட்லே HEP செனாப் 850 மெகாவாட் நீர்மின் திட்டம் 2021ல் புதுப்பிக்கப்பட்டது. துல்புல் வழிசெலுத்தல் திட்டம் ஜீலம் ஓட்ட ஒழுங்குமுறை + வழிசெலுத்தல் உரிக்குப் பிறகு 2016ல் புணரமைக்கப்பட்டது. ஷாபுர்கண்டி அணை ராவி பாகிஸ்தானுக்கு உபரி நீரை நிறுத்துகிறது. பிப்ரவரி 2024 ல் இது நிறைவடைந்தது.

உஜ் பல்நோக்கு திட்டம் ராவி துணை நதி சேமிப்பு, நீர்ப்பாசனம், நீர் மின்சாரம் திட்டமிடல் கட்டத்தில் சட்லஜ்-பியாஸ் இணைப்பு சட்லஜ்/பியாஸ் இந்தியாவிற்குள் தண்ணீரைத் திருப்பிவிடுகிறது.

சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தம் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டுள்ள நிலையில், இந்தியா இப்போது தந்திரோபாய மற்றும் முக்கிய செயல்பாட்டு நடவடிக்கைகளை செயல்படுத்த முடியும். இந்தியா இப்போது கிஷாங்கங்கா போன்ற அணைகளில் இருந்து தண்ணீரை வெளியேற்ற முடியும். இது பாகிஸ்தானின் நீர்ப்பாசன சுழற்சிகளை சீர்குலைக்கிறது. 

இந்தியா இனி பாகிஸ்தானுடன் நிகழ்நேர நீர்நிலைத் தரவைப் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டிய கட்டாயம் இல்லை. இது வெள்ள முன்னறிவிப்புகள், பயிர் திட்டமிடலில் பாகிஸ்தானுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும். ஜம்மு காஷ்மீரில் உள்ள நீர் மின் திட்டங்களை பாகிஸ்தான் குழுக்கள் இனி ஆய்வு செய்ய முடியாது. 

அணை கட்டுமானம், நீரோட்ட ஒழுங்குமுறை அல்லது சுரங்கப்பாதை பயன்பாடு தொடர்பாக பாகிஸ்தானின் ஆட்சேபனைகளை இந்தியா புறக்கணிக்கலாம். மேற்கிலிருந்து கிழக்கு நோக்கி இந்தியா, மேற்கு ஆறுகளிலிருந்து பாகிஸ்தானுக்கான கிழக்கு ஆறுகளுக்கு தண்ணீரைத் திருப்பிவிட சுரங்கப்பாதைகள், இணைப்புகளைப் பயன்படுத்தி, நீர்ப்பிடிப்புப் பகுதிகளுக்கு இடையேயான பரிமாற்றங்களிலும் ஈடுபட்டுள்ளது.

ஷாபுர்கண்டி, உஜ் அணைகள் பாகிஸ்தானுக்கு நீர் வெளியேற்றத்தைக் குறைக்கலாம். பாகிஸ்தான் பிரதேசத்தைத் தவிர்ப்பதற்காக, சுரங்கப்பாதை அடிப்படையிலான செனாப்-டு ரவி திசைதிருப்பல்கள் ஆய்வு செய்யப்பட்டு வருகின்றன.

இந்தியா சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தத்தை ரத்து செய்ய முடியுமா? ஒப்பந்தத்தின் XII பிரிவின் கீழ், இந்தியா ஒருதலைப்பட்சமாக சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தத்தை நிறுத்த முடியாது. எந்தவொரு ரத்தும் பரஸ்பர சம்மதத்தின் மூலம் செய்யப்பட வேண்டும். இருப்பினும், இந்தியாவின் தற்காலிக நிறுத்தம் சட்டப்பூர்வ நீக்கம் அல்ல. இந்த ஒப்பந்தத்தின் செயல்பாட்டு விலகலைக் குறிக்கிறது.

ஒப்பந்தத்தை திரும்பப் பெறுவதை நிர்வகிக்கும் வியன்னா ஒப்பந்தச் சட்டத்தில் (1969) இந்தியா கையெழுத்திட்ட நாடாக இல்லை. இருப்பினும், இந்தியா அதன் உட்பிரிவுகளை வழக்கமான சர்வதேச சட்டமாக உள்ளதை குறிப்பிடுகிறது. தேசிய நலனை வலியுறுத்தும் அதே வேளையில் சட்டப்பூர்வ பாதுகாப்பைப் பராமரிக்கிறது. பாகிஸ்தானின் 80% க்கும் மேற்பட்ட பாசன விவசாயம் சிந்து நதிப் படுகை நீரைச் சார்ந்துள்ளது. விதைப்பு காலத்தில் (கோடை) ஏதேனும் இடையூறு ஏற்பட்டால் அது கோதுமை, அரிசி மற்றும் கரும்பு பயிர்களை அழிக்கக்கூடும். 

லாகூர், முல்தான், கராச்சி போன்ற நகரங்கள் சிந்து நதியிலிருந்து குடிநீரைப் பெறுகின்றன. தண்ணீர் பற்றாக்குறை பொது சுகாதாரம், மனிதாபிமான நெருக்கடியைத் தூண்டக்கூடும். வெள்ளத் தரவு இல்லாமல், கடுமையான பருவமழையின் போது பாகிஸ்தான் தயாராக இல்லாமல் இருக்கலாம். உலக வங்கி வழியாக நிரந்தர சிந்து நதி ஆணையம் (PIC) மூலம்  வரையறுக்கப்பட்ட விருப்பங்கள், தகராறு தீர்வு, நடுநிலை நிபுணர், நிரந்தர நடுவர் நீதிமன்றத்தை பாகிஸ்தான் நாடலாம். ஆனால், இந்தியாவின் தற்போதைய நிலைப்பாடு, கிஷன்கங்கா மற்றும் ரேட்டில் தகராறுகளில் செய்யப்பட்டது போல, நடுவர் நடைமுறையைப் புறக்கணிக்கக்கூடும்.

பாகிஸ்தான் ஐ.நா., உலக வங்கி, ஐ.சி.ஜே போன்ற உலகளாவிய நிறுவனங்களில் முறையிடலாம். ஆனாலும் இரு நாடுகளும் ஒப்புக் கொள்ளாவிட்டால், சர்வதேச சட்ட அமைப்புகளுக்கு இந்த ஒப்பந்தத்தின் மீது எந்த அதிகார வரம்பும் இல்லை. 

இந்தியாவின் நீர்-ஆயுதக் கோட்பாடு, சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தத்தில் இந்தியாவின் இடைநிறுத்தம் வெறும் குறியீடு அல்ல. இது பல ஆண்டுகால பொறியியல் அடித்தளம், இராஜதந்திர உறுதிப்பாடு, புவிசார் அரசியல் நேரத்தால் ஆனது. முக்கிய உள்கட்டமைப்பை உருவாக்குவதன் மூலம், இந்தியா இப்போது வெளிப்படையான மோதலில் ஈடுபடாமல் தண்ணீரை ஆயுதமாகப் பயன்படுத்தும் நிலையில் உள்ளது.

இது எல்லை தாண்டிய பயங்கரவாதத்திற்கு பாகிஸ்தானின் ஆதரவை மறுபரிசீலனை செய்வதற்கான உறுதியான கொள்கை. அணைகள் உயர்ந்து ஆறுகள் திசை திருப்பப்படும்போது, ​​பாகிஸ்தான் அதன் விளைவை ராஜதந்திர ரீதியாக மட்டுமல்ல, அதன் வயல்கள், குழாய்கள் மற்றும் பொருளாதாரத்திலும் வறட்சியாக உணரும்.

இதையும் படிங்க: இந்திய தூதருக்கு சம்மன்... தொடரும் பாகிஸ்தானின் அதிரடி நடவடிக்கைகள்!!